درمان زخم های صورت از دو جنبه کارکردی و زیبایی دارای اهمیت است. برای به حد اقل رساندن جای جوشگاه زخم های صورت چند نکته حائز اهمیت است :
1 . زخم های ناشی از تصادفات رانندگی و حوادث که حاوی ذرات خاک و آسفالت خیابان هستند باید بدقت شستشو شوند. گاهی ممکن است برای حذف این ذرات از زخم نیاز به بیهوشی باشد و لازم باشد که این اقدام در اطاق عمل انجام
شود. در صورت باقی ماندن این ذرات در لابلای نسوج، حالتی مانند خالکوبی ایجاد می شود که بسیار زشت ودرمان آن بسیار مشکل خواهد بود.
2 . در طی دوره ترمیم زخم بهتر است سطح زخم مرطوب نگه داشته شود. این کار با پانسمان های وازلینه و یا با پماد های موضعی که حاوی آنتی بیوتیک هم هستند قابل انجام است. مرطوب نگه داشتن سطح زخم سبب تسریع در ترمیم زخم میشود.
3 . بخیه های ناحیه صورت باید با صلاحدید پزشک معالج وبصورت زودرس کشیده شود تا مانع از باقی ماندن جای بخیه شود.
4 .پس از ترمیم اولیه و حتی در دوره ترمیم زخم میتوان از پمادها و ژل های مخصوص که بوسیله پزشک تجویز می شود استفاده نمود تا از ایجاد نسج اضافی جلوگیری شود.کرم های گروه “سیکا” مانند سیکاموزا، سیکالفیت، سیکاکتیو، سیکاستیم جزو ترمیم کننده های مناسب هستند. ژل های حاوی سیلیکون که به اسامی تجاری متنوعی در بازار دارویی وجود دارند نیز احتمال ایجاد کلوئید(گوشت اضافه) در موضع زخم را کاهش می دهند.برای استفاده از دارو مناسب با پزشک مشورت کنید.
5 . یکی از اصول مهم در مراقبت از زخم های صورت، جلوگیری از تابش مستقیم نور آفتاب بر موضع زخم است. اگر زخم و جوشگاه در معرض نور آفتاب باشد احتمال پر رنگ شدن موضع جوشگاه افزایش می یابد. برای جلوگیری می توان
از کرم های ضد آفتاب و استفاده از کلاه و نقاب اقدام کرد. این پیشگیری از تابش نور آفتاب به جوشگاه زخم، بهتر است تا یک سال تداوم داشته باشد.
